Jako młody człowiek obserwując niesprawiedliwość, która była
widzialna gołym okiem nasuwała mi refleksje o celu i sensie życia.
Obserwując świat często zadawałem sobie pytanie: Kiedy dobry Bóg położy
temu wszelkiemu złu kres. Nie mogłem się odnaleźć w największym naszym
Kościele. Czułem się zagubiony, nikt nie miał dla mnie czasu, aby
porozmawiać o Bogu, o tym, co robić, aby nie utracić wiary.
Co
niedzielę ludzie chodzili do Kościoła, ale dla wielu to była tylko
forma religijności. Ich życie przeczyło temu, o czym nauczał Pan Jezus.

Często zadawałem sobie pytanie, jaki kres będzie tego wszystkiego, co
powinienem robić, aby znaleźć laskę u Boga. Jednak nigdy nie miałem
okazji poczytać Biblię, a szkoda. Wtedy pojawili się Świadkowie Jehowy.
Choć miałem ochotę z nimi porozmawiać miałem wiele obaw, ale pewnego
dnia wręczyli mi Strażnicę. Postanowiłem ją przeczytać. Byłem bardzo
nieufny, ale widząc tak wiele wersetów, którymi była naszpikowana, moja
czujność się wyciszyła. Kiedy spotkałem się z nimi po raz wtóry
zaproponowali mi studia biblijne. Czułem się dowartościowany, że mogę
studiować Biblię, nauczać innych o tym, co mówi Pismo.
Zgodnie z przyjętym szablonem w Organizacji zacząłem dzielić się z
innymi nowo odkrytymi prawdami. Ale nie byłem wyjątkiem. Większość
ludzi odwróciła się ode mnie wraz z rodziną. Słyszałem tylko zostaw tą
sektę. Kiedy chciałem z nimi porozmawiać powoływali się na tradycję
ojców, a to przekonywało mnie w tym, że nie mają nic na swoją obronę i
dlatego mnie atakują abym nie poznał prawdy. Mój czas był poświecony w
całości Towarzystwa Strażnica przez ponad 40 lat. W pracy zawodowej
starałem się każdą chwilę przeznaczyć na nawracanie zatwardziałych
grzeszników, kie­rując ich do Organizacji, przekonując, że tylko w
'niej' tak, jak, w Arce Noego może ominąć ludzi gniew Boży. Jeśli się
nie schowają do tej duchowej arki, to zginą.
Mijały miesiące lata a ja z wytrwałością głosiłem ludziom niezawodne
prawdy. Starałem się prowokować ludzi do dyskusji, ale ich nieznajomość
Pisma Świętego przekonywała
mnie, że znalazłem jedyną prawdziwą drogę do Boga. Pewnego razu głosząc
natknąłem się na człowieka, który zaprosił mnie do mieszkania i
zapytał, co mam mu do zaoferowania. Rozochocony zacząłem mu cytować
wersety i cytaty ze Strażnic i innych publikacji Towarzystwa Strażnica.
W pewnym momencie przerwał mi i poprosił abym to wszystko, co mu
cytowałem potwierdził na podstawie samej Biblii, i to nie wyrywając
teksty z kontekstu, sam kontekst miał korygować to, co mówię i dać
wykładnię. Uważałem to za coś całkiem normalnego, ponieważ byłem
przekonany, że "niewolnik"
pisząc Strażnice robi to właśnie w ten sposób. Poprosił mnie, abym
rozpoczął swój wykład o podstawowej nauce Świadków Jehowy, skąd się
wziął rok 1914?

Pochodzenie roku 1914

Ponieważ jest to temat, który poruszałem każdego dnia, nie było to
dla mnie żadnym problemem, ale mój słuchacz znał Biblię i nie pozwalał
mi na podpieranie się publikacjami Towarzystwa Strażnica. Po
przeczytaniu całego czwartego rozdziału proroctwa Daniela zadał mi
pytanie: Kogo dotyczyło to proroctwo? Oczywiście odpowiedziałem jak
zawsze, że: drzewo przedstawia coś ważniejszego, zwierzchnią władzę Boga, zwłaszcza w odniesieniu do naszej ziemi.
Poprosił mnie abym ten komentarz przeczytał z Proroctwa Daniela
czwartego rozdziału. Ale tego zdania tam nie było, próbowałam go
przekonać, że ten rozdział ma dalekosiężne znaczenie prorocze, ale był
nieubłagany. Zapytał mnie czy głoszę nauki Biblii czy jakichś
nieznanych mu ludzi. Nie czekając na odpowiedź - zadał mi pytanie, co
jest dla mnie ważniejsze Biblia czy Strażnica? Bez wahania
odpowiedziałem - Biblia. Poprosił mnie o odczytanie Proroctwa Daniela
4:17-19 (NP)

Drzewo, które widziałeś, tak
bardzo potężne, rozrosłe, sięgające samych niebios i widoczne aż z
krańców ziemi, drzewo o pięknych liściach i owocach tak licznych, że
dostarczało pożywienia dla wszystkich; drzewo pod którym mają swoje
legowiska polne zwierzęta, a na jego gałęziach gnieżdżą się ptaki
powietrzne, to drzewo to właśnie ty o królu,
który stałeś się wielki i potężny, a swej wielkości tak wzrastałeś, że
sięgałeś aż niebios, zaś twoja władza rozciągała się aż po krańce
ziemi. I wszystko to przyszło na króla Nabuchodonozora.
Na kim spełniło się to proroctwo - spytał? Nie mogłem uwierzyć, że
czytając ten tekst tysiące razy nie zwróciłem na to uwagi. Szukałem
różnych wyjaśnień ze Strażnic, ale nic mi nie przychodziło do głowy.
Musiałem mieć głupią minę, kiedy pokazał mi kserokopię, z Ks. "Prawda was wyswobodzi", która te wersety tłumaczyła inaczej:
Przeto to wielkie drzewo dosięgające aż do nieba, które Nabuchodonozor, król babiloński widział, obrazowało niebieski urząd Lucyfera,
mianowicie, niewidzialne zwierzchnictwo nad Adamem i Ewą, a także nad
niższymi stworzeniami czyli zwierzętami. To zwierzchnictwo wówczas było
sprawiedliwe.

Czułem się okropnie, po raz pierwszy, ktoś z Biblią w ręku próbował mi "wytrącić prawdę organizacji",
obalić naukę, w którą uwierzyłem całym sercem i próbował zburzyć mój
fundament wiary. Po przyjściu do domu sprawdziłem, czy rzeczywiście ta
kserokopia oddawała rzeczywistość. Wszystko się zgadzało. Przeczytałem
jeszcze raz czwarty rozdział proroctwa Daniela, który sam w sobie się
tłumaczy.

Przewertowałem kilka tomów Strażnic, ale wszystkie niezmiennie tłumaczyły, że drzewo to przedstawia władzę zwierzchnią Boga nad ziemią.
Możesz sobie wyobrazić jak czuje się człowiek w takiej sytuacji.
Próbowałem sobie to wytłumaczyć na różne sposoby. Próbowałem nawet
wrócić do tego człowieka, ale zabrakło mi odwagi i strach, przed
obaleniem następnych nauk. Widziałem, że ten człowiek nie ma złych
intencji, nie był złośliwy, ani napastliwy, ale zaraz pró­bowałem tą
niepożądaną myśl odrzucić wersetem. I nic dziwnego. Sam bowiem szatan podaje się za anioła światłości (2 Kor. 11:14).
Postanowiłem się z tym problemem podzielić ze współstarszymi. Kiedy
odczytałem im to tak, jak przedstawił mi ten człowiek, widziałem, że na
ich twarzach pojawiło się zakłopotanie. Jeden z nich próbował to
zbagatelizować, ale nie poszło mu to zbyt łatwo. Po dłuższych wspólnych
wywodach jeden ze współstarszych przywołał całe grono do porządku.
Chyba jakiś tam 'Babilończyk' nie jest wstanie lepiej wytłumaczyć Biblii tak, jak "niewolnik wierny i roztropny"?
Jeśli są jakieś niejasności z pewnością zostaną sprostowane na łamach
Strażnicy. Ten wywód ostudził nas wszystkich, choć nie zgadzałem się, z
obrotu sprawy, ale wiedziałem, czym może skończyć się mój upór. Po tej
rozmowie poszliśmy na zebranie Pod koniec zebrania sługa Strażnicy
zacytował:
Niektóre jednostki, na przykład pewni nowożytni
odstępcy, zdradziecko pracują w charakterze agentów Szatana, dążąc do
zrujnowania wiary nowych członków zboru chrześcijańskiego. (2 Kor.
11:13) Zamiast po prostu sięgnąć do Biblii jako fundamentu prawdziwych
nauk... .

Chciał czytać dalej, ale pewnie doszedł do wniosku, że wybrał nie do
końca stosowny cytat. Poradzono mi, abym nie odwiedzał więcej tego
człowieka, bo nie wiadomo, kto to jest. Z pewnością jakiś sekciarz, a z
młócenia samej słomy nie będzie ziarna. A jeśli atakuje Bożą
organizację i "niewolnika", nie może to być człowiek szukający prawdy.
I tak mój problem zaczął przygasać, choć ta lekcja wyczuliła mnie na
to, co jest pisane w Biblii i Strażnicy.
Pewnie by poszło to wszystko w zapomnienie gdyby nie ogłoszone nowe światło na temat "pokolenia roku 1914".
Wszyscy głosiciele z niecierpliwością oczekiwali na dzień kongresu,
gdzie będzie poruszony ten temat. Przygotowałem sobie magnetofon, aby
nie uronić ani jednego słowa. Nie było co ukrywać, głosiciele tracili
gorliwość w głoszeniu, a wyznaczony przez Towarzystwo Strażnica rok,
oddalał się w czasie.
Ludzie niechętnie wpuszczali nas do domów. Na
ulicach robili uniki, kiedy się próbowało do nich podchodzić. Cały czas
nawoływano, aby zakładać nowe studia biblijne, zwiększyć ilość godzin i
rozpowszechnienie Strażnic, a chętnych na to nie było. Zebrania stały
się przytłaczające. Głosiciele byli zniechęceni i przygnębieni. Dlatego
z wielką niecierpliwością wyglądali nowego światła i przyszło.

Pokolenie roku 1914

Wykład ten spowodował u mnie niemały zamęt. Fundamentalna nauka o
pokoleniu roku 1914 upadła. Czyli czas nadejścia nowego świata oddala
się w czasie. Na twarzach ludzi było widać zadumę. Nie było tam
radości, ani złości. Zaraz myślami przeniosłem się do osób, z którymi
prowadziłem studia biblijne, którym cały czas powtarzałem, że pokolenie roku 1914 nie przeminie, że koniec tego systemu tuż, tuż, a tu taki bum.
Próbowałem sobie to wytłumaczyć, że nowe światło, to ścieżka sprawiedliwości im bliżej tym jaśniej świeci (Przypowieści Sal. 4:18) ale dobrze pamiętałem Strażnice, które zapewniały, że pokolenie to żadną miarą nie przeminie,
że tak prorokował Pan Jezus. Czyżby się pomylił? Po powrocie do domu
sięgnąłem do swej biblioteczki, aby sprawdzić, czy w tym zamęcie mi się
coś nie pokręciło. Odszukałem Strażnice z kilku lat sprawdziłem to z
najnowszym wyjaśnieniem:

Które pokolenie nie miało przeminąć?

W pytaniach czytelników z tego samego wydania Strażnicy zwrócono uwagę na dwie kluczowe sprawy: Nie należy uważać iż pokolenie obejmuje jakiś okres trwający liczbę lat" oraz: " ludzie należący do jednego pokolenia żyją stosunkowo krótko"

Którą naukę głosił Pan Jezus na łamach Strażnicy?

Prorocze słowo Jehowy wypowiedziane ustami Chrystusa
Jezusa głosi: Żadną miarą nie przeminie to pokolenie, aż się to
wszystko wydarzy.
Jak tą wypowiedź pogodzić z
poniższymi cytatami, gdzie wszędzie "niewolnik" powołuje się na Boga i
Pana Jezusa. Bóg przecież nie kłamie, a więc, kto?
Zanim
ostatni członkowie pokolenia, które żyło w roku 1914, zejdą ze sceny
wydarzeń światowych, rozegrają się wszystkie przepowiedziane wydarzenia
łącznie z "wielkim uciskiem", w którym dobiegnie kresu obecny zły świat
(Mat. 24:21,22, 34) .
Według Psalmu 90:10 można życie ludzkie obliczać na siedemdziesiąt, a niekiedy osiemdziesiąt lat. W tym stosunkowo krótkim okresie muszą się zmieścić wszystkie zdarzenia wyliczone przez Jezusa w odpowiedzi na pytanie o 'znak, kiedy to wszystko będzie miało się dokonać'.

Pisze jasno i wyraźnie, że pokolenie to nie może przeminąć, zanim nie wypełnią się wszystkie proroctwa.
Nic więc dziwnego, że głosiciel ma niezły mętlik w głowie po tak
sprzecznych naukach. Nie dziwi też, że niektórzy ludzie, którzy
opuszczają organizację stracili całkowitą wiarę w Boga i Jego Słowo,
skoro "bóg Strażnicy" ciągle zmienia zdanie.
Kto
pisał poprzednie Strażnice? Kto w organizacji może nauczać czegoś,
czego nie napisał "niewolnik"? Dla kogo te napomnienia, aby nie
zajmować się obliczaniem lat tego pokolenia. Kiedy nie spełnił się
zapowiadany rok 1975 napominano głosicieli, zamiast sam 'niewolnik'
powinien przyznać się do błędu i zacząć pokutować, za to, że był
nieposłuszny Panu Jezusowi i zaczął przepowiadać różne rzeczy, oto
dalsze przykłady:
Widać wyraźnie, że przez słowo
"pokolenie" Jezus nie rozumiał po prostu dzieci żydowskich urodzonych w
33 roku n. e. Łukasz donosi, iż zapytany przez faryzeuszy o nadejście
Królestwa, powiedział następnie uczniom, że "musi wiele wycierpieć i
być odrzuconym przez to pokolenie" (Łuk. 17:20-25). Z pewnością nie
mogły go odrzucić nowo narodzone dzieci. Ponadto przebieg dalszych
wypadków wskazuje, że "pokolenie", o którym mówił Jezus według Mateusza
24:34, obejmowało jego słuchaczy i innych ludzi, którzy byli w stanie
obserwować spełnianie się jego słów od roku 33 aż do zburzenia
Jeruzalem.
Toteż jeśli chodzi o zastosowanie słowa "pokolenie" w naszych czasach logicznie rzecz biorąc nie może się ono odnosić do dzieci
urodzonych w trakcie pierwszej wojny światowej. Dotyczy naśladowców
Chrystusa i innych, którzy obserwowali tę wojnę oraz pozostałe
zjawiska, jakie wydarzyły się zgodnie ze złożonym "znakiem" podanym
przez Jezusa. Część tych ludzi "nie przeminie", aż dokona się wszystko,
o czym prorokował Syn Boży włącznie z nastaniem ostatecznego kresu
obecnego niegodziwego systemu rzeczy.
Gdyby nawet przyjąć, że 15-letnie dzieci były na tyle dojrzałe, żeby pojąć znaczenie tego, co się wydarzyło w roku 1914, to najmłodsi z 'tego pokolenia' mają już około 70 lat.
A zatem większość pokolenia, o którym mówił Jezus, już wymarła.
Pozostali są już w podeszłym wieku. Pamiętajmy jednak, że Jezus
powiedział, iż koniec obecnego złego świata nastąpi, zanim całkowicie
przeminie to pokolenie. Już samo to dowodzi, że do przepowiedzianego
końca pozostało niewiele lat.

A więc najmłodsi ludzie w 1970 roku wg 'niewolnika' mieli już ponad
70 lat. Według tego wyliczenia w 1995 roku ci ludzie powinni mieć ponad
95 lat. "Niewolnik" stanął przed ważną decyzją:

1. Albo ogłosi, że wyliczenia te nie miały żadnych podstaw biblijnych, które zapowiadał powołując się na Boga
2. Albo za wszelka cenę będzie brnąć w kłamstwie

Oczywiście wybrał to drugie. W pełni świadom, że ludzie tego
pokolenia już dawno wymarli. Ale czy takie postępowanie jest Boże? Czy
powoływanie się w tej nauce na samego Boga i Jezusa Chrystusa, dowodzi,
że ci ludzie mają jakąkolwiek bojaźń wobec Najwyższego? Nie może być,
aby człowiek Boży pisząc coś we własnym imieniu tak pisał:
A
jakie "pokolenie" według słów Jezusa "żadną miarą nie przeminie, aż się
wydarzą wszystkie te rzeczy"? Słowo to nie dotyczy jakiegoś odcinka
czasu, który różne osoby określały na 30, 40, 70, a nawet 120 lat;
chodzi tu raczej o ludzi - tych, co żyli na "początku bólów niedoli"
dręczącej ten skazany na zagładę system ogólnoświatowy. Jest to
pokolenie ludzi, którzy widzieli, jak z wybuchem pierwszej wojny
światowej ruszyła lawina tragicznych wydarzeń.

Jeżeli wyjdziemy z założenia, jakie wyłuszczono w czasopiśmie
"U. S. News and World Report" (wydanie z 14 stycznia 1980 roku, strona
56), a mianowicie, że "określone zdarzenie pozostawia trwały ślad w
pamięci dziecka co najmniej od wieku 10 lat", to obecnie żyje jeszcze ponad 13 milionów Amerykanów, którzy "przypominają sobie pierwszą wojnę światową".

Bieg wydarzeń światowych od roku 1914 harmonizuje z proroctwami
Jezusa Chrystusa i dowodzi, że od tego czasu sprawuje on władzę. Już
przeszło 70 lat przedstawiciele pokolenia XX wieku żyjący od 1914*
widzą spełnianie się wypowiedzi Jezusa z 24 rozdziału Ewangelii według
Mateusza Okres ten dobiega końca i przywrócenie raju na ziemi jest już
bliskie (Mateusza 24:32-35; por. Psalm 90:10).

Czy nie przypominasz sobie, że gdy Jezus prorokował o tym
okresie dni ostatnich, jaki rozpoczął się w roku 1914, powiedział
także: "Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, a wszystko
to się stanie" (Łuk. 21:32). Ludzie, którzy byli na tyle dorośli, by
rozumieć, co działo się na świecie w roku 1914, dobiegają obecnie siedemdziesięciu lat.
Liczebność tego pokolenia szybko topnieje, lecz zanim wszyscy odejdą,
temu systemowi musi być położony kres w walce Armagedonu.

Te odkrycia "prawdomównego niewolnika" zwaliły mnie z nóg. Choć od
mojej rozmowy z tym nieznajomym minęło już kilka lat, przypomniałem
sobie każdy szczegół tej rozmowy. Tak wiele bym dał, aby spotkać tego
człowieka. Na jakiej ulicy on mieszkał. Postanowiłem go za wszelką cenę
odwiedzić. Przeszukałem wszystkie moje notatki, ale chyba je
zniszczyłem, aby mnie nie korciło go odwiedzić. Długo przemierzałem
ulicę, która mi przypominała to spotkanie, ale bez skutku.
Powróciłem do domu. Oczy moje były skierowane na moją chlubę.
Najcenniejszą rzecz, jaką miałem to moja biblioteczka. Zawsze siadałem
naprzeciw i podziwiałem bogactwo, jakie zgromadziłem. Różne przekłady
Biblii. Pięknie oprawione Tomy Strażnic i książek wydanych przez
Towarzystwo Strażnica. Stojące jak umundurowane wojsko różnych formacji
gotowe do bitwy. Miałem białe kruki wydawane przez Towarzystwo
Strażnica.
Jakże wielu głosicieli mi tego zazdrościło. Często kiedy zachodziła
potrzeba brałem daną książkę lub tom Strażnic, aby bronić nauk
organizacji. Dziś to wojsko wystąpiło przeciwko mnie. Nikt nie stanął w
mojej obronie, ale jako bezduszny prokurator, jedna Strażnica po
drugiej występowała przeciwko mnie. Tak bardzo chciałem znaleźć choć
jedno zdanie, które wyprowadziłoby mnie z tego okrążenia. Starałem
sobie tłumaczyć jak poprzednio, że to tylko mało nic nie znaczące
nauki. Ale byłem świadom, że padły fundamentalne nauki takie jak: "czasy pogan", "pokolenie roku 1914" a z tym ściśle wiąże się "niewidzialne przyjście Jezusa", rozpoczęcie zmartwychwstania ostatka", "strącenie szatana", prorokowanie dwóch świadków, rozpoczęcie galopu czterech jeźdźców etc.
W latach 1914 - 1918 "niewolnik" symbolicznie wypełnił wielkie
proroctwa, od szóstego do siedemnastego rozdziału Księgi Objawienia.
Przez poruszenie jednej i najważniejszej nauki - 1914 rok - zawalił się
cały system. To już wiem, ale co teraz ze mną? Gdzie jest droga do
prawdy i jak ją znaleźć? Teraz lepiej rozumiem te słowa. Z pewnością
wiele braci i sióstr na całym świecie pisało do niewolnika o przedstawienie prawdy, a nie ukrywanie się pod magicznym hasłem: "nowe światło"

Niektórzy słudzy Jehowy tak usilnie pragną ujrzeć koniec złego systemu, że czasami spekulują, kiedy
wybuchnie "wielki ucisk", a nawet próbują to ustalić na podstawie
długości życia pokolenia, które pamięta rok 1914. (...) Sposób, w jaki
Jezus używał słowa "pokolenie", nie dotyczy odmierzania czasu, lecz
odnosi się głównie do ludzi, którzy żyją w danym okresie (...) Czy
wobec tego wypatrywanie dat lub spekulowanie na temat długości życia
literalnego "pokolenia" może dać jakieś korzyści? Bynajmniej! (...)
Kiedy w roku 1914 Chrystus objął władzę w swym Królestwie, Szatan
został zrzucony na ziemię. Oznaczało to "biada [dla] ziemi (...),
ponieważ zstąpił do was Diabeł, pałając wielkim gniewem, bo wie, że
mało ma czasu" (Objawienie 12:12). W porównaniu z tysiącami lat rządów Szatana jest to naprawdę krótki czas.

Teraz, ilość czasu, jaka została do Armagedonu, odniesiona została do tysiącleci rządów szatana. Zwróćmy uwagę na subtelną i może niezauważalną w pierwszej chwili różnicę. "Co to są za niektórzy słudzy Jehowy, którzy tak usilnie pragną ujrzeć koniec złego systemu, że czasami spekulują, kiedy wybuchnie "wielki ucisk",
a nawet próbują to ustalić na podstawie długości życia pokolenia, które
pamięta rok 1914? Po wielu niespełnionych datach, kierownictwa w
Brooklynie nie mając innego wyjścia zmieniło interpretację pokolenia z
czasu od 1914 roku do Armagedonu, do tysięcy lat. Przekonani o tym, że
udało się im znowu oszukać tych prostych niczego nie podejrzewających
ludzi i zyskać kilka lat na ogłoszenie nowego światła, które gdy nie jest oparte na Biblii zgaśnie jak wszystkie poprzednie.